Fiziğin tarihini 17. yüzyıl öncesi ve
sonrası olarak ikiye ayırmak mümkündür. 17. yüzyıl öncesinde katı ve sıvı
maddelerin devinimi, Işık yansıma ve kırılması, akustik, manyetik
olaylar, statik ve hidrostatik gibi Fizik kavramları biliniyordu. Ama 17.yüzyıldan itibaren Fizik biliminin gelişiminde
neredeyse bir patlama oldu.
17. yüzyıl
başlarında Kepler geometrik optiği, Galileo yer ve gök cisimlerinin aynı yapıda
olduğunu, Huygens ışığın dalga kuramını ortaya koydu. Kepler, Galileo,
Huygens’in çalışmalarından yararlanan Newton, ortaya koyduğu evrensel yerçekimi
yasası ile fizik yasalarını tüm evrene yaydı.
18. yüzyılda
çok sayıda bilim adamı Akışkanlar mekaniğini oluşturarak
dinamiğin uygulamalarını geliştirdi. Black, Lavoisier ve Laplace’ın ısı üzerine
önemli çalışmaları oldu. Elektrostatik alanında önemli deneyler yapılmaya
başlandı.
19. yüzyıl
Fiziğine damgasını vuran Elektriktir. Elektrik, elektroliz, manyetik
alan, aydınlanma, telgraf, elektrik motoru, radyo Elektrik iletişimi alanında çok
önemli
gelişmeler oldu. Gene bu yüzyılda Termodinamiğin yasaları geliştirildi.
Görelilik, kuantum mekaniği, çekirdek fiziği gibi bilim dalları ortaya çıktı.
Kimya bilimindeki
gelişmeler Fizikle birleşmeye başladı.
20.yüzyılda
ise ışık alanındaki gelişmelerle kuantum kuramı geliştirildi. Katı maddelerin
Mekanik, elektriksel, manyetik ve
optik yasalarını inceleyen katıhal Fiziği yarıiletkenlere uygulamaya başlandı.
Atom çekirdeğinin yapısını inceleyen çekirdek Fiziği, çok ağır atomların
parçalanmasını sağlar. Einstein’in genel ve özel görelilik (relativite) kuramları Newton’un
fiziğini sarstı. Gözlem ve ölçüm araçlarının gelişmesiyle Astrofizik alanında
arka arkaya teoriler sürülmeye başlandı.
Aristotales’in nitel fiziği Galileo
veDescartes’ın matematik fizikleri, F.
Bacon’ın deneysel fiziği ve sonraki yüzyıllarda olguculuk, deney ve matematiğin
birleşmesiyle önemli aşamalar kaydedildi.
Alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder